گاهی وقتا، بعضی روزا، بدجوری دلم می گیره

.................................

امروز یکی بهم گفت ادبیات وقیحانه ای داری.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

خیلی فکر کردم. قبول دارم خیلی رکم. قبول دارم ادبیات نقادانه ای دارم. اما اصلا قبول ندارم که ادبیات وقیحانه ای دارم.

خیلی انتقاد پذیرم. سعی می کنم به انتقادات دیگران هم فکر کنم و عملیش کنم اما این یکی هر چی در موردش فکر کردم به نتیجه ای نرسیدم. پس فراموش می کنم.

گاهی بعضی افراد اخلاق مامانم اینا و نازک نارنجی دارن. گاهی بعضی اگر تو جمع بهشون انتقاد می کنی قبول نمی کنن در صورتی که اگه همون حرف ها رو مکتوب کنی یا تنهایی بهشون بگی قبول می کنن. خب شاید برای افرادی که اینجور اخلاق هایی دارن ادبیات من براشون وقیحانه می یاد. مهم نیست. اینجا هم نوشتم که گفته باشم و دیگه فراموش کنم.

........................................

ای کاش من هم پرنده بودم

با شادمانی پر می گشودم

می رفتم از شهر به روستایی

آنجا که دارد آب و هوایی

..................................

خدا تو قرانش یه جایی می گه: لتسکنوا الیها

ای ول!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! گفتی.

ادبیات عاشقانتو عشقه خداجون!

اگه گفتی خدا واسه کی گفته: لتسکنوا الیها